Hayattaki En Güzel Şeyler Bedavadır...
Hayattaki en güzel şeyler bedavadır. Aşk, arkadaşlar, dostlar, aile, gülmek, uyumak, sarılmak, kahkaha atmak ve güzel anılar... Bunca güzel şey bedava iken biz neden kendimize eziyet ediyoruz? Neden kendimizi üzüyoruz, neden kendimizi yıpratıyoruz, hiçe sayıyoruz. Hayat bu kadar kısa iken, bunca güzel şeyler bedava iken biz neden kendimizin değerini bilmiyoruz. 'Kendimiz olmak'tan, hayattan zevk almaktan, hayatın tadına varmaktan neden uzak duruyoruz. Bu hayat bizim değil mi? Tapusu bizde değil mi? Bize ait olan tek şey hayatımız değil mi? Seçimlerimizi bir başkasına göre belirlememiz, kararlarımızı diğer insanlara uygun olarak vermemiz değil mi bizi biz yapmaktan alıkoyan? Kendi seçimlerimizi, kararlarımızı kendimiz versek, hayatımızın pusulası biz olsak, başkalarına fırsat vermeden hayatımızı kendimiz için yaşasak güzel olmaz mı? Hayattaki en güzel şeyler bedavadır demiştik ya hani asıl o zaman zevk almaz mıyız bu güzelliklerden? Hayatımızı kendi isteklerimiz doğrultusunda yaşadığımızda güldüğümüz şeyler daha anlamlı daha verimli olmaz mı? Kendimiz için güldüğümüzü bilmek, kendimiz için aşık olduğumuzu hissetmek, kendimiz için sarılmak, güzel anılar biriktirmek bizim için daha anlamlı ve özel olmaz mı? Hayat kısa, üzülecek çok şey var evet ama hayattan zevk alacağımız seçenek daha çok değil mi? Bir insan ailesinin yanında olduğu zaman, onların sevgilerinin koşulsuz olduğunu hissettiğinde hangi derdi kalır, hangi üzüntüsü kalır? Sevmek ve sevilmek; bu kadar güzel duygular var iken bizleri nefrete iten, üzüntüye iten şey nedir? 'Biz olamamak', 'kendimiz olamamak' değil mi bizi bu duruma sürükleyen...
Hayat güzel, her şey güzel, doğa güzel, evren güzel her şeyden önemlisi biz güzeliz, kendimiz güzeliz. Kendi güzelliğimizin farkına varınca, hayatımızın değerini anlayınca güzel olan bedava şeylerden faydalanmaya başlarsak ne güzel olur değil mi? Peki ya geç kalırsak eğer? Hayat kısa dememiş miydik en başında?
Ayşenur ERDOĞAN
